ΗΠΑ – Κίνα: Ποιος θα υποχωρήσει πρώτος, Τραμπ ή Σι Τζινπίνγκ;

Ποιος θα υποχωρήσει πρώτος, ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ, ή ο κινέζος ομόλογός του, Σι Τζινπίνγκ; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τον πλανήτη, στο πλαίσιο του εμπορικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, ο οποίος άρχισε με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον και βαίνει κλιμακούμενος.

Στη χθεσινή, τελευταία για αυτήν την εβδομάδα, ενημέρωση του Λευκού Οίκου, -διάρκειας 22 μόλις λεπτών-, οι δημοσιογράφοι έθεσαν επίμονα το ερώτημα στην εκπρόσωπο Τύπου, Καρολάιν Λίβιτ, αν ο Τραμπ περιμένει από την Κίνα, να κάνει εκείνη, την πρώτη κίνηση και να ζητήσει από τις ΗΠΑ να διαπραγματευτεί την άρση των δασμών.

Ο αισιόδοξος Τραμπ, ο ανυποχώρητος Σι

Η Λίβιτ απάντησε σιβυλλικά, ότι ο πρόεδρος είναι αισιόδοξος ότι αυτό θα συμβεί, και τόνισε ότι είναι οι άλλες χώρες – προφανώς όλες οι άλλες χώρες, όχι μόνον η Κίνα-, αυτές που έχουν ανάγκη τις ΗΠΑ και όχι το αντίστροφο. Ο ίδιος ο Τραμπ είχε δηλώσει νωρίτερα ότι “οι ΗΠΑ τα πάνε πολύ καλά με την πολιτική των δασμών”.

Αναλυτές και ειδικοί δεν συμμερίζονται την αισιοδοξία του αμερικανού προέδρου. Και αυτό, διότι από τη μια, υπάρχει ο Τραμπ, γνωστός για την επιμονή και το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του. Πέραν της τεράστιας αναταραχής και των απωλειών στις διεθνείς αγορές, η αλλοπρόσαλλη δασμολογική πολιτική του διχάζει ακόμη και τους υποστηρικτές του.

Η βάση ωστόσο, των σκληροπυρηνικών που παραμένουν πιστοί στον αμερικανό πρόεδρο και δηλώνουν πρόθυμοι να προχωρήσουν σε θυσίες, αν πρόκειται η Αμερική να βγει κερδισμένη. Ορισμένοι μάλιστα, όπως ο δισεκατομμυριούχος κροίσος των hedge funds, Μπιλ Άκμαν, που είχε αρχικώς χαρακτηρίσει “σφάλμα” την επιβολή δασμών, άλλαξε γνώμη και θεωρεί “τέλεια” την προσέγγιση του Τραμπ, ώστε να επαναδιαπραγματευτεί με τους εταίρους των ΗΠΑ, με τους δικούς του όρους.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο Σι, ο ισχυρότερος ηγέτης στην Κίνα, μετά τον Μάο Τσε Τουνγκ, ο οποίος έχει τη φήμη ανυποχώρητου, -αρκεί να θυμηθεί κανείς να ατελείωτα λοκ ντάουν που επέβαλε στη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, ακόμη και όταν δεν ήταν πλέον απαραίτητο.

Τι πραγματικά επιδιώκουν, τι θα τους στοιχίσει

Σε σχέση με τον Τραμπ, ο Σι έχει το πλεονέκτημα ότι δεν έχει να αντιμετωπίσει εκλογές, καθώς από το 2018, έχει καταργήσει το όριο στον αριθμό των θητειών που μπορεί να υπηρετήσει ο πρόεδρος της Κίνας. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιήσει τον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ, ως άριστη δικαιολογία για τη μείωση της ανάπτυξης στην Κίνα. Θα πρέπει ωστόσο να πείσει τους Κινέζους ότι η ανυποχώρητη στάση του απέναντι στις ΗΠΑ, αξίζει τους κόπους και τις θυσίες τους.

• Γιατί δεν υποχωρεί το Πεκίνο – Στο μάτι του κυκλώνα ΗΠΑ-Κίνας η ΕΕ

Αντίστοιχες προσπάθειες θα πρέπει να καταβάλει και η αμερικανική κυβέρνηση, προκειμένου να καθησυχάσει τους αμερικανούς καταναλωτές ότι δεν θα επωμιστούν το κόστος του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας.

Γι’ αυτό και ο Τζέιμσον Γκριρ, εκ των βασικών συνεργατών του προέδρου Τραμπ για θέματα Εμπορίου, έσπευσε να χαρακτηρίσει “σίγουρα ατυχή αλλά χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη”, τη χθεσινή απόφαση της Κίνας να αυξήσει τους ανταποδοτικούς δασμούς κατά αμερικανικών προϊόντων στο 125%, μετά την εκτόξευση, προηγουμένως, των αμερικανικών δασμών κατά 145%, στα κινεζικά προϊόντα. “Βρισκόμαστε σε καλό δρόμο”, διαβεβαίωσε ο Γκριρ.

Όπως όμως σημείωνε η Washington Post, οι υψηλότατοι δασμοί του Τραμπ στην Κίνα, ισοδυναμούν ουσιαστικά με εμπάργκο στο εμπόριο της χώρας, η οποία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο. Και το γεγονός αυτό, έρχεται στη χειρότερη δυνατή στιγμή για την Κίνα, καθώς η αγορά των ακινήτων περνά κρίση, η ανεργία των νέων έχει αυξηθεί πολύ, και η εσωτερική κατανάλωση έχει μειωθεί σημαντικά.

Το Πεκίνο έχει θέσει στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας κατά 5% για το 2025, όμως με τον εμπορικό πόλεμο του Τραμπ, πολλοί οικονομολόγοι της Goldman Sachs εκτιμούν ότι η ανάπτυξη δεν θα υπερβεί το 4%, ενώ ορισμένοι βλέπουν αύξηση μόνον κατά 2%.

Ο κινέζος πρόεδρος, ο οποίος τόνισε ότι δεν υπάρχουν νικητές σε έναν πόλεμο δασμών, επιχειρεί άνοιγμα προς την ΕΕ, όπως διεφάνη και μετά τη χθεσινή συνάντησή του στο Πεκίνο, με τον Πέδρο Σάντσεθ, τον πρωθυπουργό της Ισπανίας.

“Οι σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Κίνας πρέπει να ενισχυθούν, για να προστατέψουμε από κοινού την παγκοσμιοποίηση, το διεθνές εμπορικό περιβάλλον και να αντισταθούμε στις μονομερείς ενέργειες εκφοβισμού”, δήλωσε ο Σι πριν προχωρήσει σε υπογραφή συμφωνίας με την Ισπανία για την εισαγωγή χοιρινού κρέατος (το Πεκίνο έχει επιβάλει ανταποδοτικούς δασμούς στις εισαγωγές αμερικανικού χοιρινού).