ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Ιωάννα Παλιοσπύρου: Η συγκλονιστική ανάρτησή της για τα πέντε χρόνια από την επίθεση με βιτριόλι

Ιωάννα Παλιοσπύρου: Η συγκλονιστική ανάρτησή της για τα πέντε χρόνια από την επίθεση με βιτριόλι 1

«Έχω πονέσει τόσο πολύ, τόσο άδικα. Έχω πει πως δεν στέκομαι στο “Γιατί σε εμένα;”, αλλά μόνο για σήμερα, θα κάνω μια εξαίρεση. Τόση βία, τόσος φθόνος… γιατί;» γράφει η Ιωάννα Παλιοσπύρου στον απολογισμό της για τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της.

ΑΠΟ ΣΙΝΤΥ ΧΑΤΖΗ

Πέντε χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που μια αδιανόητη πράξη βίας σημάδεψε τη ζωή της Ιωάννας Παλιοσπύρου και μας ανάγκασε, ως κοινωνία, να κοιτάξουμε κατάματα την ωμότητα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού, της ζήλιας και την έλλειψη μεταμέλειας. Ήταν 20 Μαΐου 2020 όταν, πηγαίνοντας απλώς στη δουλειά της, δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι από μία γυναίκα που την ήθελε να εξαφανιστεί για «το τίποτα». Από τότε, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, η Ιωάννα δεν ξεχνά. Ούτε το σώμα της ξεχνά, ούτε η ψυχή της.

«Πέρασαν 5 χρόνια και ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μου φαίνεται σαν ψέμα. Δεν θα χωρέσει ποτέ στο κεφάλι μου. Κόντεψα να πεθάνω για το τίποτα».

Η 20ή Μαΐου για την Ιωάννα Παλιοσπύρου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία. Είναι ένας τόπος, ένας μαύρος κόμπος στον χρόνο. Είναι η μέρα που μια «παρεξήγηση» μετατράπηκε σε αβάσταχτο πόνο, όταν μια άλλη γυναίκα της πέταξε βιτριόλι στο πρόσωπο, έξω από το γραφείο της.

Πέντε χρόνια μετά, οι λέξεις της Ιωάννας ραγίζουν. Όπως κάθε χρόνο στην επέτειο της επίθεσης, έτσι και φέτος η Ιωάννα Παλιοσπύρου μοιράστηκε τις σκέψεις της μέσα από ένα κείμενο που ανέβασε στους λογιαριασμούς της στα social media. 

«Έχω πονέσει τόσο πολύ, τόσο άδικα. Έχω πει πως δεν στέκομαι στο “Γιατί σε εμένα;”, αλλά μόνο για σήμερα, θα κάνω μια εξαίρεση. Τόση βία, τόσος φθόνος… γιατί;».

Η επίθεση με βιτριόλι το 2020 δεν ήταν απλώς απόπειρα δολοφονίας αλλά και βεβήλωση μιας καθημερινότητας. Μια πράξη καθαρής βίας που δεν στόχευε μόνο στο πρόσωπο, αλλά και στην ταυτότητα, την υπόσταση, την ελευθερία μιας γυναίκας να υπάρχει χωρίς φόβο. Πέντε χρόνια μετά, η Ιωάννα κάνει έναν συγκινητικό απολογισμό, ανεβάζοντας στο Instagram δύο φωτογραφίες από την «παλιά της ζωή».

«Νοσταλγώ το οικείο μου, το δικό μου και την ανεμελιά της ψυχής μου, αυτή περισσότερο. Πώς γίνεται να ξεγράψει το τραύμα; Μήπως κάποιος γνωρίζει τον τρόπο να γυρνάει πίσω ο χρόνος; Τώρα χρειάζομαι αυτά τα 10 λεπτά για εμένα. Σε αγαπώ. Σε τιμώ. Μου λείπεις».

Η Ιωάννα δεν ξεχνά. Ούτε δέχεται συγγνώμες που μοιάζουν με δηλώσεις για τα πρακτικά. Η δίκη της Έφης Κακαράντζουλα σε δεύτερο βαθμό πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2025. Η κατηγορούμενη παραιτήθηκε από την έφεση.

«Δεν θέλω να βάλω την παθούσα να ξαναζήσει όσα συνέβησαν. Επιθυμώ να κατανοήσει ότι έχω πραγματικά μετανιώσει και συντριβεί. Η λύτρωσή μου δεν θα έρθει με μια μικρότερη ποινή αλλά με το να δεχθεί τη συγγνώμη μου. Αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο, ανήθικο και αν είχα οικονομική δυνατότητα, είχα την πρόθεση να βοηθήσω στην αποκατάσταση της αλλά προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια. Η πράξη μου προκάλεσε πολύ μεγαλύτερο πόνο και οι συνέπειες ήταν τραγικές. Δεν είχα ανθρωποκτόνο δόλο. Το μόνο που μπορώ να κάνω για να δείξω ότι αναλαμβάνω τις ευθύνες που μου αναλογούν είναι να παραιτηθώ από την εκδίκαση της έφεσης».

Η Ιωάννα ήταν ξεκάθαρη στην αντίδρασή της:

«Για εμένα αυτό ήταν τεράστια νίκη. Από την άλλη ειπώθηκε ότι έχει ζητήσει συγγνώμη. Για εμένα αυτή η συγγνώμη είναι προσχηματική διότι έμπρακτα όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει καμία κίνηση από πλευράς της, ούτε ένα τηλέφωνο, ούτε ένα γράμμα, ούτε μία ανθοδέσμη. Με όποιον τρόπο θα μπορούσε να δείξει αυτή τη συγγνώμη που λέει και ξαναλέει, αλλά είναι προσχηματική. Οπότε γι' αυτό τον λόγο δεν τη δέχομαι, διότι δεν την εννοεί».

Ακόμη πιο ανησυχητική, όμως, ήταν η σκέψη της επικείμενης αποφυλάκισης:

«Πληροφορήθηκα πριν από λίγο ότι σε περίπου έναν χρόνο, που κάνει αίτηση αποφυλάκισης, αυτό είναι πραγματικά σήμερα που με τρομάζει. Φυσικά και εξακολουθώ και φοβάμαι, σκέφτομαι δυστυχώς ότι σε έναν χρόνο και δεν ξέρω πώς θα το διαχειριστώ. Να θυμίσω ότι στην απολογία της στο πρώτο δικαστήριο έχει αναφέρει δύο φορές ότι ακόμα μέχρι σήμερα πιστεύει την εμμονή που την έχει κυριεύσει, ότι εγώ έχω κάνει κακό. Με κοίταξε κανονικότατα, διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας, προφανώς υπάρχει φόβος λόγω της μη μεταμέλειας».

Η Ιωάννα, όμως, δεν είναι πλέον μόνο θύμα. Είναι και φωνή. Και δύναμη. Πέντε χρόνια μετά, ζει στο Μπαλί, έχει υποβληθεί σε πολλαπλά χειρουργεία, και συνεχίζει να δίνει μάχες – ψυχικές, σωματικές, καθημερινές. Ίδρυσε το Ioanna Paliospirou Foundation, μιλάει δημόσια, δημιουργεί podcasts, εμπνέει. Όχι ως σύμβολο, αλλά ως άνθρωπος.

«Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα ακόμα. Η αναπηρία είναι μια υπόθεση που θέλει διαχείριση και δουλειά διαρκείας. Αλλά αυτό που θέλω να πω σε όσους παλεύουν τα δικά τους θέματα είναι ότι: "δεν τα παρατάμε ποτέ, δεν εγκαταλείπουμε ποτέ μέχρι την τελευταία μας αναπνοή", αυτό είναι το σημαντικό για εμένα», είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της στον Νίκο Ευαγγελάτο. 

Η Ελλάδα έχει δει πολλές υποθέσεις βίας κατά γυναικών. Αλλά λίγες φορές η ίδια η επιζήσασα στάθηκε τόσο δυνατά στο φως, απαιτώντας όχι απλώς δικαιοσύνη, αλλά υπαρξιακή αξιοπρέπεια. Η Ιωάννα δεν ζητά οίκτο. Ούτε συγχώρεση. Ζητά μνήμη, αλήθεια κι έναν κόσμο όπου δεν θα χρειαστεί καμία να περάσει τον πόνο της για να μάθει να αγαπά τον εαυτό της από την αρχή.

ΑΠΟΡΡΗΤΟ
OSZAR »