Πέντε χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που μια αδιανόητη πράξη βίας σημάδεψε τη ζωή της Ιωάννας Παλιοσπύρου και μας ανάγκασε, ως κοινωνία, να κοιτάξουμε κατάματα την ωμότητα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού, της ζήλιας και την έλλειψη μεταμέλειας. Ήταν 20 Μαΐου 2020 όταν, πηγαίνοντας απλώς στη δουλειά της, δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι από μία γυναίκα που την ήθελε να εξαφανιστεί για «το τίποτα». Από τότε, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, η Ιωάννα δεν ξεχνά. Ούτε το σώμα της ξεχνά, ούτε η ψυχή της.
«Πέρασαν 5 χρόνια και ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μου φαίνεται σαν ψέμα. Δεν θα χωρέσει ποτέ στο κεφάλι μου. Κόντεψα να πεθάνω για το τίποτα».
Η 20ή Μαΐου για την Ιωάννα Παλιοσπύρου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία. Είναι ένας τόπος, ένας μαύρος κόμπος στον χρόνο. Είναι η μέρα που μια «παρεξήγηση» μετατράπηκε σε αβάσταχτο πόνο, όταν μια άλλη γυναίκα της πέταξε βιτριόλι στο πρόσωπο, έξω από το γραφείο της.
Πέντε χρόνια μετά, οι λέξεις της Ιωάννας ραγίζουν. Όπως κάθε χρόνο στην επέτειο της επίθεσης, έτσι και φέτος η Ιωάννα Παλιοσπύρου μοιράστηκε τις σκέψεις της μέσα από ένα κείμενο που ανέβασε στους λογιαριασμούς της στα social media.