Ο Βασίλης είναι ένας μπαμπάς που αυτονόητα θα κάνει όσα δεν προλαβαίνει η μαμά Κατερίνα

Και όταν ήρθε η ώρα να στηθεί η οικογένεια, το να αναλάβετε και οι δύο τους ίδιους ρόλους για τα πρακτικά ήταν κάτι που  ήρθε αβίαστα ή το συμφωνήσατε από πριν; 

Κατερίνα: Όλως περιέργως δεν το έχουμε κουβεντιάσει ποτέ. Δεν είναι ότι ξέραμε πώς είναι η ζωή με παιδιά όταν είπαμε να το ζήσουμε. Μας πήγε και λίγο η ζωή σε αυτό. Κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για το τι μπορεί να αντιμετωπίσει με ένα παιδί ή με δύο παιδιά.

Βασίλης: Και μετά, απλά νομίζω διαβάζει ο ένας τη σκέψη του άλλου για ποιο πράγμα τον ενοχλεί και πριν προλάβει να μας ενοχλήσει ήδη το διορθώνουμε.

Είχατε τέτοια παραδείγματα στην οικογένεια που μεγαλώσατε; Ότι ο μπαμπάς θα αλλάξει πάνα ή θα μαγειρέψει γιατί έχει περισσότερο χρόνο και η μαμά θα πάει στη δουλειά και δεν προλαβαίνει; Γιατί μεγαλώσατε και στην περιφέρεια.

Βασίλης: Από τη δική μου την πλευρά, οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι, οπότε εγώ ζούσα με τους παππούδες μου, τη μαμά μου και τις αδερφές της. Οπότε από τη μία ήταν ξεκάθαροι οι ρόλοι του παππού και της γιαγιάς μέσα στο σπίτι και από πιο παλιά. Ωστόσο είχα το πρότυπο του παππού που ποτέ δεν καθόταν, ποτέ δεν σχολίαζε, δεν έκρινε τη γιαγιά για τίποτα. Και ο καθένας είχε τους διακριτούς του ρόλους μέσα στο σπίτι χωρίς να ενοχλεί κανένας κανέναν. Από την άλλη, μεγάλωσα με πολλές γυναίκες μέσα στο σπίτι, οπότε μάθαινα και πάρα πολλά από τα προβλήματα που υπήρχαν στις σχέσεις τους και τα συζητάγαμε. Άρα από τα πράγματα που τους ταλαιπωρούσαν, μετά σκεφτόμουν ότι δεν ήθελα να ταλαιπωρήσουν τις δικές μου σχέσεις. Ωστόσο όσο διακριτοί και αν ήταν οι ρόλοι, πάντα στις δουλειές του σπιτιού συμμετείχαν όλοι.  

Κατερίνα: Εμένα οι γονείς μου δεν είναι χωρισμένοι όμως και οι δύο δούλευαν στην οικογενειακή επιχείρηση, μαζί δηλαδή. Στο σπίτι δεν είχαμε διακρίσεις. Ότι η μαμά θα κάνει τα πάντα και ο μπαμπάς θα ξεκουράζεται. Αυτό δεν το είχε κανένας. Η μητέρα μου ήταν από τις πρώτες γυναίκες που ξεκίνησαν να δουλεύουν στις Αμαλιάδα.

Άρα είχες ένα πρότυπο μιας δυναμικής μητέρας και γυναίκας εσύ. Και τώρα;

Κατερίνα: Συνεχίζω με την οικογενειακή επιχείρηση, ένα κατάστημα οπτικών και το δουλεύουμε με την αδελφή μου.

Και εσύ, Βασίλη μου;

Εγώ είμαι δάσκαλος λάτιν χορών και χορευτής.

Και πώς οργανώσατε το πρόγραμμά σας σε σχέση με τα παιδιά; 

Βασίλης: Εγώ μπορώ να δημιουργήσω το ωράριο μου και να επιλέγω μερικές φορές πώς και πότε θα δουλέψω. Τώρα με τα παιδιά το ξεκινάω πολύ νωρίτερα. Για να τελειώσω κάποια συγκεκριμένη ώρα και να φύγει η Κατερίνα να πάει στο μαγαζί και να επιστρέψω εγώ στο σπίτι. Πάντως το έχουμε ρυθμίσει και προσπαθούμε να έχουμε χρόνο με τα παιδιά. Η Κατερίνα έχει παραπάνω. Όταν σταματήσω εγώ σαν ενεργός αθλητής να πηγαίνω σε διαγωνισμούς, θα έχω σίγουρα παραπάνω χρόνο. Αλλά τώρα μέσα στην ημέρα, έχω κάθε μέρα ικανοποιητικό χρόνο με τα παιδιά.

Είστε αυτή η οικογένεια 2025 ξαναλέω, 2.0, με το μπαμπά να είναι δίπλα στη μαμά και οι δύο δίπλα στα παιδιά, με αυτόν τον τρόπο που είστε, ο οποίος μ' αρέσει και πάρα πολύ. Η Αμαλιάδα ως κομμάτι της περιφέρειας πώς μπορεί να υποδέχεται μια τέτοια οικογένεια;

Κατερίνα: Προσωπικά, βλέπω αρκετούς νέους γονείς να ασχολούνται σε σύγκριση με παλιότερα. Να πω πως παρατηρείται ένα 60% από όλες τις οικογένειες. Ασχολούνται αρκετοί μπαμπάδες, αφήνοντας χώρο και χρόνο στις μαμάδες.

Εσείς δεν έχετε ακούσει σχόλια για τη δική σας 2.0 οικογένεια; Γιατί σκέφτομαι ότι αν στην Αθήνα το 2025 μπορεί να αντιμετωπίζουμε τέτοια θέματα, σε περιοχές που είναι λίγο πιο έξω ή αρκετά πιο έξω από την Αθήνα, τι συμβαίνει;

Βασίλης: Κοίτα στα αυτιά μας δεν έχουν φτάσει σχόλια του τύπου «η Κατερίνα είναι άχρηστη» ή «τον έβαλε μέσα στο βρακί της» (γέλια). Περισσότερο μας είχαν πει αν με αφήνει η Κατερίνα να χορεύω με άλλες. Γιατί εγώ ανέβαινα πολλές φορές στην Αθήνα και ταξίδευα με τις ντάμες μου, κάναμε προπονήσεις μαζί  κτλ.

Κατερίνα: Και αυτά τα σχόλια έρχονταν περισσότερο από γυναίκες.

Βασίλης: Ίσως δεν ασχολούμαστε και εμείς με σχόλια γι' αυτό δεν φτάνει κάτι στα αυτιά μας. Πάντως πριν λίγες ημέρες μετά το μάθημα κάναμε μία συζήτηση με δύο μαμάδες και μου λεει η μία: «Δίπλωνε ο σύζυγος μου τα ρούχα και μου λέει “είδες ΣΟΥ διπλώνω τα ρούχα”. Αυτό το ΣΟΥ έκανε όλη τη διαφορά. Και μου είπαν και οι δύο ότι αυτό που κάνουμε εμείς με την Κατερίνα ως οικογένεια δεν είναι ο μέσος όρος. Το βλέπουμε ότι δεν είναι.  

Στο TikTok έχεις ένα λογαριασμό με το όνομά σου όπου βλέπουμε όσα δεν είναι ο μέσος όρος για έναν Έλληνα μπαμπά με πολύ χιούμορ… Πώς αποφάσισες να δημιουργήσεις αυτόν τον λογαριασμό; 

Βασίλης: Δεν είχα κάποιο σκοπό. Πέρσι τον Μάρτη ανέβασα ένα βίντεο και ξαφνικά λέω στην Κατερίνα, ότι το βίντεο έχει πάρει views. Έτσι συνέχισα να ανεβάζω ένα βίντεο κάθε μέρα και αυτό πήρε πολύ μεγάλη έκταση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Από τότε αυτό έχει εξελιχθεί αλλά δεν έγινε με κάποιο σκοπό. Μετά αυτό ξεκίνησα εγώ να το δουλεύω.

Κατερίνα: Του βγαίνει πάρα πολύ άνετα όλο αυτό. Γιατί τον είχα ρωτήσει αν τον πιέζει λόγω της καθημερινότητας, αλλά πραγματικά λέει το βγάζει σε τρία λεπτά. 

Βασίλης: Και η αλήθεια είναι ότι είναι σαν ψυχοθεραπεία για μένα.

Εγώ διασκεδάζω αφάνταστα με τον έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο που αντιμετωπίζεις όλους αυτούς τους haters… Σε πείραξε ποτέ κάτι από αυτά που γράφουν από κάτω;

 Βασίλης: Δεν μου καίγεται καρφί. Εμένα μου δίνουν περιεχόμενο και τροφή. Η Κατερίνα διαβάζει σχόλια και νευριάζει. Πρόσφατα έγραφε κάποιος πώς είναι μαζί μου η Κατερίνα αφού είμαι γκέι. Και η Κατερίνα απαντούσε. Εμένα πραγματικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι μπαίνει κάποιος στη διαδικασία και ασχολείται. Σαν να μην έχει κάτι άλλο να κάνει εκείνη την ώρα. Ακόμα και το να πιει νερό είναι πιο σημαντικό, που είναι έτσι κι αλλιώς σημαντικό, από το να απαντήσει στο βίντεο μου. Κατά τα άλλα θα κρατήσω αυτό που μου έχει πει ο πατέρας μου, ότι «αν κάποιος ασχολείται μαζί σου αρνητικά, κάτι κάνεις καλά».

Μάλλον χαλάς την πιάτσα;

Αυτό μου το είχε πει για πλάκα ο πεθερός μου όταν είχα πάρει λουλούδια στην Κατερίνα. Μου είπε: «Βασίλη χαλάς την πιάτσα». Όσο για τους άλλους μάλλον ενοχλούνται γιατί δεν έχουν λύσει πράγματα μέσα τους, γιατί δεν ξέρουν να διαφωνούν… Ποιος ξέρει. Πραγματικά όμως δεν μου καίγεται καρφί και ίσα ίσα περιμένω να έχω κάποια τέτοια σχόλια γιατί σε μέρες που δεν έχω έμπνευση με ένα σχόλιο τέτοιο, μπορώ να ανεβάσω κατευθείαν βίντεο. Κατά τα άλλα είμαι θωρακισμένος γιατί έχω την οικογένεια μου, την Κατερίνα δίπλα μου, είμαι αυτός που είμαι, το μόνον που με ανησυχεί είναι μην επηρεαστούν τα παιδιά μας. Επειδή το βλέπουμε γύρω μας ότι υπάρχει, προσπαθούμε και το παιδί μας το μεγαλύτερο να το θωρακίσουμε έτσι ώστε να μην το νοιάζουν τέτοια πράγματα.

Αλήθεια πώς ονειρεύεστε να μεγαλώσετε τα παιδιά σας;

Κατερίνα: Να είναι ελεύθερα. Να αποφασίζουν για τον εαυτό τους. Να μην τα κρατάει τίποτα πίσω. Εμείς θα είμαστε πάντα εκεί ό,τι και να χρειαστούν αλλά θέλουμε να είναι ευτυχισμένα, ό,τι και αν κάνουν, όποιοι και αν είναι, όπου και αν είναι. 

Κατερίνα μου, πες μου λίγο εσύ τι μαμά είσαι;

Να σου πω την αλήθεια δεν ήξερα πώς θα είμαι πριν γεννήσω αλλά νομίζω ότι προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Προσπαθώ με όποιο τρόπο μπορώ, διαβάζω, παρατηρώ άλλες μαμάδες… Προσπαθώ πάντως. Αυτό μπορώ να πω με σιγουριά.  

Τι μαμά είναι, Βασίλη, η Κατερίνα;

Βασίλης: Είναι πολύ καλή μαμά, μια χαρούμενη μαμά και αυτό το βγάζει και στα παιδιά. Πολύ τρυφερή. Τους βάζει όρια. Συζητάει πάρα πολύ. Δεν κάνει πίσω στις αποφάσεις της.

Κατερίνα: Ίσως πρέπει να χαλαρώσω λίγο…

Βασίλης: Εγώ στα πιο απλά πράγματα είμαι τελείως χαλαρός. Η Κατερίνα δεν είναι τόσο χαλαρή. Απλά και οι δύο συμφωνούμε σε πράγματα που έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα των παιδιών, με κάποιες θεμελιώδεις βάσεις και αρχές. Συμφωνούμε και οι δύο και τις κρατάμε μέχρι τέλους γιατί θεωρούμε ότι το παιδί, το οποίο έχει όρια, είναι το παιδί που αισθάνεται ασφάλεια. Συμφωνώ πολύ. Το έχουμε δει και στην καθημερινότητά μας. Το έχουμε δει και από εμάς τους ίδιους που είχαμε όρια. Δεν απαγορεύουμε ποτέ τίποτα, ωστόσο το όχι είναι όχι και πάντα δικαιολογημένο.

Ως μπαμπάς που μοιράζεται ισότιμα τους ρόλους, μέσα από τον δικό σου τρόπο, τι κατάλαβες για τη μητρότητα; Πώς ήταν να μπαίνεις στα παπούτσια της Κατερίνας;

Από το μεγάλωμα των παιδιών δεν κατάλαβα κάτι παραπάνω, κατάλαβα όμως πολλά όταν είδα την Κατερίνα να γεννάει. Γιατί γέννησε στο σπίτι. Εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν με άφηναν κάποιοι να είμαι μέσα κατά τη διάρκεια της γέννας, εφόσον τους εξηγούσα ότι μπορώ να κάνω ό,τι σεμινάριο χρειάζεται και ότι εφόσον ήμασταν μαζί όταν κάναμε το παιδί, τώρα, ο καθένας θα είναι μόνος του δηλαδή, θα έπρεπε να περιμένω απ’ έξω για να μου πουν συγχαρητήρια; Αυτό δε γίνεται. Εκεί λοιπόν κατάλαβα ότι αν μέσα μου η Κατερίνα ήταν πολύ ψηλά, μετά τη γέννα είχε πιάσει κορυφή. Αυτό που με έμαθε πολλά ήταν η δύναμη που μπορεί να έχει μία μαμά για το παιδί από την ώρα που γεννιέται. Γιατί η πρώτη φράση της Κατερίνας όταν γεννήθηκε ο Άγγελος, ενώ πόναγε από το πρωί και είχε ταλαιπωρηθεί ήταν «Συγγνώμη που σε ταλαιπώρησα» στο μωρό.  

Κατερίνα μου, εσύ δεν το ζεις και λόγω του τρόπου που στήσατε την οικογένειά σας αλλά και λόγω του είδους της δουλειάς σου, όμως υπάρχουν γυναίκες που πρέπει να απαντάνε στο δίλημμα «Καριέρα ή Μητρότητα».

Το ξέρω. Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν το έχω ζήσει, αλλά όταν έμενα αρκετές μέρες και αρκετές ώρες κάθε μέρα στο σπίτι, δεν άντεξα. Στις 10 μέρες πήγα για δουλειά στον Άγγελο και στις 20 μέρες στο μικρό. Γιατί μου αρέσει και η δουλειά μου, μου αρέσει να νιώθω ότι εξελίσσομαι και εγώ και ότι δεν είμαι μόνον μαμά. Για κάποια περίοδο περίμενα πώς και πώς να επιστρέψω στη δουλειά αν και είχα τις ενοχές μου γιατί άφηνα το παιδί, όμως η δουλειά μου είναι κάτι που δεν διαπραγματεύομαι. Εύχομαι για όλες τις γυναίκες να μη χρειάζεται να επιλέξουν αν δε θέλουν τι από τα δύο θα πρέπει να κάνουν και να βοηθήσει και η Πολιτεία σ’ αυτό. 

Εσύ Βασίλη, ως ένας μπαμπάς στο 2025, που δεν είσαι ο μέσος όρος μπαμπά, έχεις την ελπίδα ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι σύζυγοι και μπαμπάδες σαν και σένα;

Βασίλης: Όσο περνάνε τα χρόνια, έχω ελπίδα ότι κάτι αλλάζει. Βέβαια είμαστε στο 2025 και ακόμα βλέπουμε ο άντρας να συνεχίζει την καριέρα του και η γυναίκα να μένει στάσιμη, αν και δεν είναι στάσιμο να είσαι με τα παιδιά στο σπίτι, αλλά μπορεί να θέλει η ίδια να κάνει κάτι άλλο. Ξέρεις, δεν σημαίνει ότι κάναμε παιδιά και γίναμε μόνο γονείς. Είχαμε ζωή και πριν, και θα συνεχίσουμε να έχουμε.  

Για τη Γιορτή της Μητέρας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε;

Κατερίνα: Μαμάδες, να έχετε υπομονή, να χαίρεστε, να γεύεστε την κάθε μέρα με τα παιδιά σας και να διεκδικείτε χρόνο και για σας.

Βασίλης: Θέλω οι μαμάδες να καταλάβουν και να συνειδητοποιήσουν πόσο σημαντικές είναι στη ζωή των παιδιών και της οικογένειας γενικότερα. Η αξία τους είναι πολύ μεγάλη και τις ευχαριστούμε γι’ αυτό.